แปะก๊วย ชื่อสามัญ Ginkgo biloba

แปะก๊วย ชื่อวิทยาศาสตร์ Ginkgo biloba L. จัดอยู่ในวงศ์ GINKGOACEAE

• แปะก๊วย เป็นสมุนไพรที่มีต้นกำเนิดมาจากประเทศจีน มีลักษณะคล้ายใบพัด มี 2 กลีบ ซึ่งเป็นสมุนไพรที่จัดว่ามีสรรพคุณค่อนข้างหลากหลายและดีมากชนิดหนึ่ง แต่จัดว่าเป็นยาอันตราย มีขายในเฉพาะร้านขายยาแผนปัจจุบันเท่านั้น (โดยเฉพาะบางประเทศ ต้องใช้ใบสั่งแพทย์เท่านั้นถึงจะซื้อมารับประทานได้ แต่สำหรับประเทศไทยไม่ห้ามถึงขนาดนั้นครับ)
• ใบแปะก๊วยในรูปของผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร โดยทั่วไปแล้วสารสกัดจากใบแปะก๊วยมักมีวางจำหน่ายในรูปของแคปซูลขนาดตั้งแต่ 40-60 มิลลิกรัมต่อแคปซูล โดยเราสามารถรับประทานในขนาด 60 มิลลิกรัมได้มากถึง 3 แคปซูล หรือ 180 มิลลิกรัมต่อวันเลยทีเดียว
• ห้ามรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยร่วมกับยาแอสไพรินหรือสารป้องกันการเกิดลิ่มเลือดต่าง ๆ เด็ดขาด ย้ำนะครับว่าห้ามเด็ดขาด เพราะอาจทำให้มีเลือดออกที่ตาขาวได้ และสำหรับหญิงตั้งครรภ์หรือผู้ป่วยที่เป็นโรคความดันต่ำหรือสูงกว่าปกติ ก็ไม่ควรรับประทานครับ แต่อย่างไรก็ดีคุณควรปรึกษาแพทย์ก่อนเพื่อความมั่นใจอีกทีครับ
• ส่วนการโฆษณาสรรพคุณของใบแปะก๊วยนั้นโดยส่วนมากแล้วจะเน้นโฆษณาไปในเรื่องของการช่วยเพิ่มประสิทธิภาพด้านความจำ การบำรุงสมองเป็นหลัก แต่คุณรู้หรือไม่ครับว่าใบแปะก๊วยนั้นมีประโยชน์มากกว่าที่คุณคิดแค่ไหน ?

แปะก๊วย พืชพื้นเมืองเก่าแก่ที่มีมาแต่โบราณโดยเฉพาะในแถบประเทศจีน เกาหลี และญี่ปุ่น มีลำต้นขนาดใหญ่ ใบเป็นรูปพัด แปะก๊วยมีการนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของการรักษาแบบแพทย์แผนจีน

โดยเชื่อว่ามีสรรพคุณช่วยบรรเทาอาการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับระบบสมอง ความคิด รวมถึงระบบไหลเวียนเลือด นอกจากนี้เมล็ดแปะก๊วยยังสามารถนำมาประกอบอาหารได้อีกด้วย

ใบแปะก๊วยประกอบไปด้วยสารออกฤทธิ์หลักที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายอยู่ 2 ชนิด คือ ฟลาโวนอยด์ (Flavonoids) และเทอร์พีนอยด์ (Terpenoids) ซึ่งมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ มีการนำมารับประทานโดยเชื่อว่าอาจช่วยกระตุ้นระบบไหลเวียนโลหิตซึ่งอาจช่วยเสริมสร้างการทำงานของสมอง ตา หู และขาให้ดีขึ้น บรรเทาอาการของโรคอัลไซเมอร์ การสูญเสียความทรงจำ สมาธิสั้น ปวดศีรษะ วิงเวียน หูอื้อ ความผิดปกติทางการได้ยิน

นอกจากนี้ในเมล็ดแปะก๊วยยังประกอบไปด้วยสารที่มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราที่เป็นสาเหตุของการติดเชื้อในร่างกาย แต่ก็อาจมีท็อกซิน (Toxin) หรือพิษที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติซึ่งอาจเป็นสาเหตุให้มีอาการชักหรือหมดสติ

ทั้งนี้ข้อพิสูจน์หรือหลักฐานทางการแพทย์มีมากน้อยเพียงใดที่จะช่วยยืนยันสรรพคุณ ประโยชน์ และความปลอดภัยของการรับประทานแปะก๊วย สารสกัดจากแปะก๊วย รวมถึงสารสกัดจากใบแปะก๊วยที่มีบทบาทหรือส่วนช่วยในการรักษาโรคเหล่านี้

การรักษาด้วยแปะก๊วยที่อาจได้ผล


โรควิตกกังวล 

การขาดหลักฐานและข้อสรุปในปัจจุบันเกี่ยวกับประสิทธิภาพของแปะก๊วยที่มีต่ออาการทางระบบประสาท เช่น ออทิสติก ภาวะซึมเศร้า สมาธิสั้น รวมถึงโรควิตกกังวล ทำให้มีการศึกษาโดยการทบทวนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับประสิทธิภาพของแปะก๊วยต่อโรคทางจิตประสาทรวมถึงโรควิตกกังวลทั่วไป โดยสุ่มให้ผู้ป่วยจำนวน 82 คน รับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยขนาด 480 มิลลิกรัมต่อวัน หรือ 240 มิลลิกรัมต่อวัน

พบว่าผู้ป่วยมีการตอบสนองต่อการรักษาที่ 41% และ 31% ตามลำดับ เมื่อเทียบกับยาหลอกที่มีการตอบสนองเพียง 22% และมีความปลอดภัยอยู่ในระดับที่ดี จึงอาจได้ผลในการรักษาโรควิตกกังวล แต่ก็ยังจำเป็นต้องมีการศึกษาวิจัยเพิ่มเติม

ความคิดความจำ 

ในปัจจุบันยังมีการถกเถียงเกี่ยวกับประสิทธิภาพของแปะก๊วยในการพัฒนาความคิดความจำ แต่งานวิจัยส่วนใหญ่แนะนำว่าการรับประทานแปะก๊วยอาจช่วยพัฒนาความคิดความจำและสมาธิได้เล็กน้อยในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี โดยที่การรับประทานในปริมาณ 120-240 มิลลิกรัมต่อวันเป็นขนาดที่ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากกว่าการรับประทานในปริมาณมากหรือ 600 มิลลิกรัมต่อวัน

นอกจากนี้ยังมีการวิจัยบางส่วนศึกษาเกี่ยวกับการรับประทานแปะก๊วยร่วมกับสมุนไพรหรืออาหารเสริมประเภทอื่น ๆ เช่น โสม หรือตังเซียม ที่อาจช่วยพัฒนาความคิดความจำได้ดีกว่าการรับประทานแปะก๊วยเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม การรับประทานแปะก๊วยร่วมกับโสมไม่อาจช่วยทำให้ความคิดหรืออารมณ์ของผู้หญิงวัยทองดีขึ้นได้ จึงจำเป็นต้องมีการศึกษาวิจัยต่อไปเพื่อยืนยันประสิทธิภาพของแปะก๊วย

ต้อหิน 

เป็นสาเหตุที่นำไปสู่การสูญเสียเซลล์ปมประสาทม่านตาและใยประสาทแอกซอน (Axons) รวมถึงความดันตาที่เพิ่มสูงขึ้นอาจทำให้ตาบอด จึงเกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับประสิทธิภาพของแปะก๊วยต่อความดันตา ทำให้มีงานวิจัยพบว่าการลดความดันตายังคงเป็นวิธีการรักษาต้อหินที่เป็นที่ยอมรับในปัจจุบัน

อย่างไรก็ตามสารสกัดจากแปะก๊วยอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ป่วยต้อหิน และอาจใช้เป็นทางเลือกหนึ่งในการบำบัดรักษาผู้ป่วยต้อหินแบบความดันตาปกติ (Normal Tension Glaucoma) และแบบความดันตาสูง (High Tension Glaucoma)

นอกจากนี้ยังมีงานวิจัยอีกชิ้นหนึ่งให้ผู้ป่วยที่มีลานสายตาผิดปกติจากต้อหินจำนวน 27 คน รับประทานสารสกัดจากแปะก๊วยขนาด 40 มิลลิกรัม 3 ครั้งต่อวัน เป็นเวลา 4 สัปดาห์ จากนั้นเว้นระยะพักไป 8 สัปดาห์ และรับประทานยาหลอกที่มีส่วนผสมของฟรักโทส 40 มิลลิกรัมต่อเป็นเวลา 4 สัปดาห์

จากผลการทดลองพบว่าแปะก๊วยอาจช่วยทำให้ลานสายตาที่ผิดปกติจากต้อหินมีอาการดีขึ้น แต่เนื่องจากกลุ่มตัวอย่างมีจำนวนน้อย จึงยังจำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติมเพื่อยืนยันประสิทธิภาพของแปะก๊วยต่อไป

อาการก่อนมีประจำเดือน 

เป็นอาการเรื้อรังชนิดหนึ่งที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ในวัยมีประจำเดือนต่อประสบพบเจอ ซึ่งอาจส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวัน ทำให้การรักษาด้วยสมุนไพรเป็นทางเลือกหนึ่งที่อาจช่วยบรรเทาอาการและเกิดผลข้างเคียงได้น้อยกว่า

จึงมีการทดลองชิ้นหนึ่งสุ่มให้นักศึกษาหญิงที่มีอาการก่อนมีประจำเดือนทั้งหมด 90 คนรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยชนิดเม็ดขนาด 40 มิลลิกรัมหรือยาหลอก 3 ครั้งต่อวัน โดยเริ่มรับประทานในวันที่ 16 ของรอบประจำเดือนไปจนถึงวันที่ 5 ของรอบถัดไป พบว่าความรุนแรงของอาการก่อนมีประจำเดือนทั้งทางร่างกายและทางจิตใจโดยรวมลดลงอย่างมีนัยสำคัญ

ซึ่งในกลุ่มที่รับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยมีความรุนแรงของอาการลดลงมากกว่าในกลุ่มที่รับประทานยาหลอก อย่างไรก็ตามยังจำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับสารออกฤทธิ์ ประสิทธิภาพ ความปลอดภัย ปริมาณ และระยะเวลาในการรักษา

ภาวะ Tardive Dyskinesia 

เป็นผลข้างเคียงจากการใช้ยารักษาโรคจิต ทำให้ผู้ป่วยมีความผิดปกติของการเคลื่อนไหวร่างกายแบบบิดไปมาหรือซ้ำ ๆ ในรูปแบบเดิมของกล้ามเนื้อโดยเฉพาะที่บริเวณใบหน้า ซึ่งอนุมูลอิสระอาจมีส่วนเกี่ยวข้องต่อการเกิดภาวะนี้

จึงมีการทดลองชิ้นหนึ่งสุ่มให้ผู้ป่วยรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วย ขนาด 240 มิลลิกรัมต่อวันหรือยาหลอก เป็นเวลา 12 สัปดาห์ พบว่าแปะก๊วยอาจมีประสิทธิภาพในการรักษาและบรรเทาอาการของภาวะดังกล่าวในผู้ป่วยจิตเภท

วิงเวียนศีรษะ 

เป็นอาการเกิดขึ้นบ่อยและมักพบในเพศหญิงมากกว่าในเพศชาย และส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวัน ซึ่งมีการทดลองชิ้นหนึ่งสุ่มให้ผู้ป่วยอายุเฉลี่ยที่ 58 ปี จำนวน 160 คน รับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วย ขนาด 240 มิลลิกรัมต่อวันหรือยาเบตาฮีสทีน (Betahistine) ขนาด 32 มิลลิกรัมต่อวันเป็นเวลา 12 สัปดาห์ พบว่าสารสกัดจากแปะก๊วยมีประสิทธิภาพในการรักษาอาการวิงเวียนศีรษะเท่าเทียมกับเบตาฮีสทีน ซึ่งเป็นยาที่ใช้รักษาอาการวิงเวียนศีรษะอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน

การรักษาด้วยแปะก๊วยที่เป็นไปได้ แต่ยังมีหลักฐานสนับสนุนไม่เพียงพอ

จอประสาทตาเสื่อมในผู้สูงอายุ 

เป็นโรคที่ส่งผลต่อจอประสาทตาหรือเรตินา ซึ่งจะเกิดการเสื่อมสภาพเนื่องจากอายุหรือบางรายอาจเกิดบาดแผลที่จอประสาทตาและส่งผลต่อการมองเห็น ซึ่งแปะก๊วยเชื่อว่ามีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและช่วยชะลอการเสื่อมสภาพของจอประสาทตา

จึงมีการทดลองชิ้นหนึ่งในประเทศฝรั่งเศสทำการเปรียบเทียบประสิทธิภาพของแปะก๊วยกับยาหลอก โดยสุ่มให้ผู้ป่วยรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วย ขนาด 80 มิลลิกรัม 2 ครั้งต่อวันหรือยาหลอก และการทดลองอีกชิ้นหนึ่งในประเทศเยอรมันสุ่มให้ผู้ป่วยรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วย ขนาด 240 มิลลิกรัมต่อวัน และขนาด 60 มิลลิกรัมต่อวัน โดยทั้ง 2 การทดลองใช้ระยะเวลา 6 เดือน

ถึงแม้ว่าทั้ง 2 การทดลองจะมีการรายงานเกี่ยวกับผลกระทบในทางบวกของแปะก๊วยต่อการมองเห็น แต่กลุ่มตัวอย่างมีขนาดเล็ก มีระยะเวลาในการทดลองสั้น ไม่มีการประเมินผลกระทบและคุณภาพชีวิต ซึ่งทำให้ยังไม่ได้คำตอบว่าแปะก๊วยมีประโยชน์ต่อผู้ป่วยจอประสาทตาเสื่อมหรือไม่ อีกทั้งผู้วิจัยยังได้แนะนำอีกว่าการศึกษาในอนาคตควรเพิ่มขนาดของกลุ่มตัวอย่างและระยะเวลาในการทดลองเพื่อให้การประเมินผลมีประสิทธิภาพมากขึ้น

สมาธิสั้น 

ผู้ป่วยสมาธิสั้นบางรายอาจมีการตอบสนองต่อยารักษาโรคที่แตกต่างกันออกไป ผู้ที่ตอบสนองต่อยาได้ไม่ดีอาจมีความสนใจการรักษาทางเลือก ซึ่งแปะก๊วยเป็นสมุนไพรที่มีการสันนิษฐานว่าอาจมีประโยชน์ต่อการรักษา ซึ่งจากการศึกษานำร่องทางคลินิกโดยให้เด็กสมาธิสั้นรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วย เป็นเวลา 3-5 สัปดาห์ โดยสามารถเพิ่มขนาดสูงสุดที่ 240 มิลลิกรัมต่อวันในผู้ป่วยที่ปัญหาเรื่องการจดจ่อยังไม่ดีขึ้น

หลักฐานที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้แนะนำว่าการใช้สารสกัดจากแปะก๊วยด้วยขนาดสูงสุดที่ 240 มิลลิกรัมต่อวันอาจเป็นทางเลือกที่เป็นประโยชน์ทางการแพทย์สำหรับเด็กสมาธิสั้น แต่ยังจำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติมก่อนสรุปถึงประสิทธิภาพในการรักษา

นอกจากนี้ยังมีการศึกษาอีกชิ้นหนึ่งสุ่มให้ผู้ป่วยเด็กสมาธิสั้นรับประทานสารสกัดจากแปะก๊วยขนาด 80-120 มิลลิกรัมต่อวัน หรือรับประทานยาเมทิลเฟนิเดต (Methylphenidate) ขนาด 20-30 มิลลิกรัมต่อวัน เป็นเวลา 6 สัปดาห์ พบว่าการรักษาสมาธิสั้นด้วยสารสกัดจากแปะก๊วยมีประสิทธิภาพด้อยกว่าการรักษาด้วยเมทิลเฟนิเดต ซึ่งเรื่องนี้ยังจำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติม

ออทิสติก 

จากการศึกษาโดยการทบทวนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับประสิทธิภาพของแปะก๊วยต่อความผิดปกติของระบบประสาท โดยสุ่มให้ผู้ป่วยเด็กออทิสติกรับประทานแปะก๊วยหรือยาหลอก ร่วมกับการรับประทานยาริสเพอริโดน (Risperidone) พบว่ามีความปลอดภัย สามารถใช้ได้กับผู้ป่วยเด็ก สามารถทนต่ออาการข้างเคียงได้ดีแต่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และดูเหมือนว่าการใช้แปะก๊วยเป็นยารักษาเสริมร่วมกับยาริสเพอริโดนอาจไม่มีประสิทธิภาพในการรักษา

แต่มีการวิจัยจากการสังเกตขั้นต้นชิ้นหนึ่ง ให้ผู้ป่วยออทิสติกรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยขนาด 100 มิลลิกรัม เป็นเวลา 4 สัปดาห์ พบว่าส่งผลดีต่อพฤติกรรมที่ผิดปกติ รวมถึงอาการต่าง ๆ และแนะนำว่าแปะก๊วยอาจมีประสิทธิภาพเป็นยาเสริมในการรักษาออทิสติก แต่เนื่องจากหลักฐานสนับสนุนคุณสมบัติของแปะก๊วยต่อออทิสติกยังไม่เพียงพอ จึงจำเป็นต้องทำการศึกษาเพิ่มเติม

สูญเสียการได้ยิน 

จากการทดลองโดยสุ่มให้ผู้ป่วยจำนวน 106 คน ที่มีอาการประสาทหูเสื่อมเฉียบพลันแบบไม่ทราบสาเหตุ (Acute Idiopathic Sudden Sensorineural Hearing Loss) อย่างน้อย 15 เดซิเบล ที่เกิดขึ้นน้อยกว่า 10 วันก่อนการทดลองรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยขนาด 120 มิลลิกรัม 2 ครั้งต่อวัน และขนาด 12 มิลลิกรัม เป็นเวลา 8 สัปดาห์

พบว่าการรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยดูเหมือนจะช่วยในการฟื้นตัวของผู้ป่วยที่สูญเสียการได้ยิน โดยเฉพาะผู้ที่ได้รับประทานในปริมาณสูงและไม่มีอาการหูอื้อ แต่เนื่องจากหลักฐานสนับสนุนคุณสมบัติของแปะก๊วยต่อการได้ยินยังไม่เพียงพอ จึงจำเป็นต้องทำการศึกษาต่อไป

ปวดศีรษะไมเกรน 

มีการศึกษาขั้นต้นเกี่ยวกับการใช้สารกิงโกไลด์ ชนิดบี (Ginkgolide B) ซึ่งเป็นสารสกัดจากใบแปะก๊วยชนิดหนึ่งในการป้องกันอาการปวดศีรษะไมเกรน โดยหยุดยาก่อนการทดลองเป็นเวลา 2 เดือน และรับประทานยาที่มีส่วนผสมของสารสกัดจากใบแปะก๊วยนี้ขนาด 60 มิลลิกรัม โคเอนไซม์คิวเท็นขนาด 11 มิลลิกรัม และวิตามินบี 12 ขนาด 8.7 มิลลิกรัม 2 ครั้งต่อวัน เป็นเวลา 4 เดือน และให้ผู้ป่วยจดบันทึกรายงานเกี่ยวกับอาการทางระบบประสาท ระยะเวลาและความถี่ของอาการ

พบว่าสารกิงโกไลด์ ชนิดบีมีประสิทธิภาพในการลดความถี่และระยะเวลาของอาการปวดศีรษะไมเกรน โดยที่ผลการทดลองปรากฏชัดในช่วงแรกและเพิ่มขึ้นในช่วงที่ 2 ของการรักษา แต่เนื่องจากหลักฐานสนับสนุนคุณสมบัติของแปะก๊วยต่ออาการปวดศีรษะไมเกรนยังไม่เพียงพอ จึงจำเป็นต้องทำการศึกษาต่อไป

การรักษาด้วยแปะก๊วยที่อาจไม่ได้ผล

มีโรคอีกหลายชนิดที่เชื่อว่าสามารถรักษาได้ด้วยแปะก๊วย แต่ไม่มีผลงานวิจัยรองรับเพียงพอ เช่น ความดันโลหิตสูง หูอื้อ สมองเสื่อม ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมต่อไป

ความปลอดภัยในการรับประทานแปะก๊วย

การรับประทานแปะก๊วยหรือสารสกัดจากใบแปะก๊วยโดยทั่วไปแล้วค่อนข้างปลอดภัยหากรับประทานในปริมาณที่เหมาะสม แต่ก็อาจทำให้เกิดผลข้างเคียงได้ เช่น ปวดศีรษะ วิงเวียน ใจสั่น คลื่นไส้ แน่นท้อง ระคายเคืองกระเพาะอาหาร ท้องผูก หรือท้องเสีย และอาจเกิดอาการแพ้ในผู้ที่แพ้แปะก๊วย และยังมีข้อควรระวังในการใช้แปะก๊วยดังต่อไปนี้

• สารสกัดจากใบแปะก๊วย
• อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็งตับและมะเร็งต่อมไทรอยด์ อย่างไรก็ตามยังคงมีเพียงการทดลองโดยใช้แปะก๊วยปริมาณมากในสัตว์เท่านั้น ยังไม่พบข้อมูลพี่เพียงพอที่ยืนยันว่าจะเกิดความเสี่ยงดังกล่าวกับมนุษย์
• อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดแผลฟกช้ำและเลือดออกได้ โดยที่แปะก๊วยจะส่งผลต่อการแข็งตัวของเลือด และพบว่าอาจมีเลือดออกมากหลังการผ่าตัด
• อาจไม่ปลอดภัยหากใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วยฉีดเข้าทางหลอดเลือดดำ
• เมล็ดหรือใบแปะก๊วย
• อาจไม่ปลอดภัยหากรับประทานเมล็ดแปะก๊วยที่นำไปอบมากกว่าวันละ 10 เมล็ด เพราะอาจเป็นสาเหตุทำให้หายใจลำบาก ชีพจรอ่อน มีอาการชัก หมดสติ และช็อก
• การรับประทานเมล็ดและใบแปะก๊วยสดอาจไม่ปลอดภัย เพราะเมล็ดแปะก๊วยสดมีพิษ ซึ่งอาจเป็นสาเหตุทำให้เกิดอาการชักและเสียชีวิต

รวมถึงมีข้อควรระวังในการรับประทานแปะก๊วยโดยเฉพาะบุคคลในกลุ่มดังต่อไปนี้

• ผู้ที่กำลังตั้งครรภ์หรือผู้ที่อยู่ในช่วงให้นมบุตร ไม่ควรรับประทานแปะก๊วยหากกำลังตั้งครรภ์หรืออยู่ในช่วงให้นมบุตร เพราะการรับประทานแปะก๊วยอาจไม่ปลอดภัย และอาจเป็นสาเหตุทำให้คลอดก่อนกำหนดหรือมีเลือดออกมากในขณะคลอด และยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่าการรับประทานแปะก๊วยในช่วงให้นมบุตรจะส่งผลให้เกิดอันตรายต่อมารดาหรือทารกหรือไม่
• ทารกและเด็ก การรับประทานสารสกัดจากใบแปะก๊วยอาจเป็นไปได้ว่าปลอดภัยหากใช้ในระยะเวลาสั้น ๆ
• ผู้ป่วยโรคเบาหวาน อาจส่งผลต่อประสิทธิภาพของยาที่ใช้อยู่ในขณะนั้น และควรควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดอย่างใกล้ชิด
• ผู้ที่มีอาการชัก ไม่ควรรับประทานแปะก๊วยหากเคยมีอาการชัก เพราะอาจทำให้อาการกำเริบได้
• ผู้ที่มีภาวะขาดเอนไซม์จีซิกพีดี (G6PD) ควรหลีกเลี่ยงหรือรับประทานแปะก๊วยด้วยความระมัดระวัง เพราะอาจเป็นสาเหตุทำให้เกิดเม็ดเลือดแดงแตกสลายและโลหิตจางอย่างรุนแรง
• ผู้ที่มีภาวะมีบุตรยาก การรับประทานแปะก๊วยอาจส่งผลต่อการตั้งครรภ์ได้ ควรปรึกษาแพทย์ก่อนหากกำลังวางแผนการตั้งครรภ์
• ผู้ที่ต้องเข้ารับการผ่าตัด ควรหยุดรับประทานแปะก๊วยก่อนการผ่าตัดอย่างน้อย 2 สัปดาห์ เพราะอาจส่งผลให้เลือดแข็งตัวช้าลง หรือทำให้มีเลือดออกมากในระหว่างหรือหลังการผ่าตัด และไม่ควรใช้แปะก๊วยในผู้ที่มีภาวะเลือดออกผิดปกติ
• ผู้ที่รับประทานยาหรืออาหารเสริมเป็นประจำ รวมถึงอาจส่งผลต่อประสิทธิภาพในการรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้า (Electroconvulsive Therapy: ECT) เพราะอาจทำให้เกิดปฏิกิริยาที่ไม่พึงประสงค์ หากรับประทานแปะก๊วยร่วมกับการใช้ยาดังต่อไปนี้
  • ยาป้องกันการแข็งตัวของเลือด
  • ยาในกลุ่มเอ็นเสด
  • ยาต้านเกล็ดเลือด
  • ยากันชัก
  • ยารักษาอาการซึมเศร้า
  • ยารักษาโรคเบาหวาน
  • ยาที่ส่งผลต่อตับ
  • สมุนไพร เช่น กระเทียม ซอว์พาเมตโต เซนต์จอห์นวอร์ต เป็นต้น

นอกจากนีัมาดูส่วนอื่นๆ ทั้งคุณค่าประโยชน์และโทษ ของแปะก๊วยมีอะไรอีกบ้าง

ประโยชน์ของแปะก๊วย

1. สารสกัดจากใบแปะก๊วยเป็นสารต่อต้านอนุมูลอิสระชั้นเลิศ
2. ช่วยชะลอความแก่ชราและป้องกันโรคมะเร็งได้
3. ช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิตได้ดี ทำให้มีก๊าซออกซิเจนไปเลี้ยงสมอง หัวใจ และอวัยวะต่าง ๆ ตามร่างกาย
4. ช่วยบำรุงสมอง ป้องกันโรคสมองเสื่อมได้
5. ช่วยในเรื่องของการเพิ่มสมาธิและช่วยเพิ่มความจำความคิดได้ดี
6. ช่วยให้ผู้ป่วยอัลไซเมอร์มีพัฒนาการรับรู้และเข้าสังคมได้ดีขึ้นด้วย
7. ช่วยต้านโรคซึมเศร้าอย่างได้ผลสำหรับผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาแบบทั่วไป
8. ช่วยลดอาการตะคริวหรือการเจ็บกล้ามเนื้อบริเวณต่าง ๆ
9. ช่วยลดอาการวิงเวียนศีรษะ เสียงดังในหู หรือหูอื้อลงได้
10. ช่วยบรรเทาอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศได้ดี หรือจะเรียกว่าเป็นไวอากราชั้นดีจากธรรมชาติเลยก็ว่าได้
11. สารสกัดจากใบแปะก๊วย ยังช่วยป้องกันและรักษาโรคศูนย์กลางจอประสาทตาเสื่อมได้
12. สามารถช่วยป้องกันโรคเบาหวานขึ้นตาได้
13. สำหรับผู้ป่วยโรคหอบหืด การรับประทานใบแปะก๊วยจะช่วยป้องกันการหดตัวของกล้ามเนื้อหลอดลมได้

คุณประโยชน์ของแปะก๊วย

ใบแปะก๊วยมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ช่วยป้องกันมะเร็ง และยังช่วยชะลอความแก่ได้อีกด้วย ด้วยคุณสมบัติที่ยับยั้งการเกาะตัวของเกร็ดเลือด ส่งผลให้ระบบการไหลเวียนของหลอดเลือดแดง หลอดเลือดดำ และหลอดเลือดฝอย ทำงานดีขึ้น เพิ่มการไหลเวียนของเลือดไปยังสมอง และสูบฉีดไปยังผิวหนังได้ดี มีฤทธิ์ช่วยให้ความจำดีขึ้น ยับยั้งความเสื่อมของสมอง


โทษมหันต์ของแปะก๊วย

แปะก๊วยมีทั้งด้านดีและร้าย เปรียบเหมือนดาบสองคม ดังนั้นการนำมาใช้ประโยชน์ต้องศึกษาข้อมูลให้ดีเสียก่อน เพราะหากใช้ไม่ดีก็มีโทษอย่างมหันต์เลยค่ะ เพราะมีผลไปขัดขวางการเกาะกันของเกร็ดเลือด ดังนั้นผู้ใช้ยาเกี่ยวกับการแข็งตัวของเลือด เช่น ยา  warfarin และคนที่มีปัญหาเกี่ยวกับการแข็งตัวของเลือดต้องระวังให้ดีค่ะ อีกทั้งหากรับประทานสารสกัดแปะก๊วยมากเกินไปอาจมีผลข้างเคียงทำให้ ปวดศีรษะ, มึนงง, เวียนศีรษะ ทางเดินอาหารปั่นป่วน หรืออาจเกิดอาการแพ้ทางผิวหนัง, ระบบหายใจและหลอดเลือดผิดปกติ  ง่วงซึม ระบบการนอนหลับก็ปั่นป่วนไปด้วย

ด้วยเหตุนี้ทาง สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา จึงได้ระบุข้อกำหนดในการใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย ดังนี้

– จัดเป็นยาอันตราย ต้องขายเฉพาะในร้านขายยาแผนปัจจุบันและไม่ให้มีโฆษณาสรรพคุณต่อสาธารณะ

– จะต้องมีข้อบ่งใช้สำหรับผู้ที่เป็นโรคเลือดไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ การไหลเวียนของเลือดผิดปกติ รวมทั้งโรคของหลอดเลือดในผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวาน และการไหลเวียนของเลือดบริเวณผิวหนังผิดปกติ

– ให้ขึ้นทะเบียนในลักษณะผสมกับสมุนไพรตัวอื่นๆ มีสรรพคุณบำรุงร่างกาย และอนุญาตสรรพคุณของตำรับเป็นยาบำรุงร่างกาย

– ในการใช้สารสกัดแป๊ะก๊วย เป็นผลิตภัณฑ์อาหารเสริม จะต้องได้รับใบสำคัญการใช้ฉลากอาหารและจะต้องไม่ระบุสรรพคุณใดๆในการบำบัดรักษาโรคเลย

Overview

แปะก๊วย เป็นพืชที่มีมานานเป็นพันปี จึงมีการนำใบแปะก๊วยมาใช้รักษาอาการต่างๆจำนวนมาก ส่วนใหญ่มักเกี่ยวกับเพิ่มการไหลเวียนของเลือด

ใบแปะก๊วยมักใช้สำหรับโรคสมองเสื่อม อัลไซเมอร์ หรือ โรคที่เกิดจากเลือดไปเลี้ยงสมองลดลงในผู้สูงอายุ เช่น ความจำเสื่อม ปวดศีรษะ มีเสียงในหู เวียนศีรษะ บ้านหมุน อารมณ์แปรปรวน ซึมเศร้า ปัญหาเกี่ยวกัยการได้ยิน

นอกจากนี้ยังมีการใช้ในโรคที่เกิดจากเลือดไหลเวียนไม่ดีในร่างกายส่วนอื่นๆ เช่น อาการปวดขาเมื่อเดินนานๆที่เกิดจากหลอดเลือดแดงอุดตัน โรคที่หลอดเลือดไปเลี้ยงส่วนปลายไม่ดี ทำให้นิ้วม่วงเมื่อเจออากาศเย็น (Raynaud’s syndrome)

อาการอื่นๆที่มีการใช้ใบแปะก๊วย เช่น

• ช่วยเรื่องสมรรถภาพทางเพศ
• โรคตา เช่น ต้อหิน เบาหวานขึ้นตา จอประสาทตาเสื่อมตามอายุ
• โรคสมาธิสั้น โรคออทิสติกส์
• โรคหัวใจ คอเลสเตอรอลสูง
• อาการช่วงก่อนมีประจำเดือน
• อาการอ่อนเพลีย
• ป้องกันอาการผิดปกติเมื่อขึ้นที่สูง (Altitude sickness)
• ควบคุมการหลั่งกรดในกระเพาะ บำรุงตำและถุงน้ำดี
• ควบคุมความดันโลหิต หอบหืด ภูมิแพ้ หลอดลมอักเสบ
• โรคเกี่ยวกับระบบประสาท

Benefits

ใบแปะก๊วยช่วยอย่างไร ?

ใบแปะก๊วยช่วยในการไหลเวียนเลือด ซึ่งอาจช่วยในการทำงานของสมอง ดวงตา ประสาทหู และการได้ยินให้ดีขึ้น อาจช่วยชะลอโรคความจำเสื่อม อัลไซเมอร์ นอกจากนี้ยังช่วยการไหลเวียนเลือดบริเวณขาอีกด้วย

ส่วนเมล็ดแปะก๊วย มีสารที่ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย และ เชื้อรา อย่างไรก็ตาม เมล็ดมีสารที่อาจทำให้เป็นพิษต่อร่างกาย อาจทำให้เกิดอาการชัก หรือ หมดสติได้ จึงไม่ควรทานเมล็ดแปะก๊วยในปริมาณมากเกินไป

ใบแปะก๊วย & โรคต่างๆ

ใบแปะก๊วยมีประโยชน์กับโรคต่างๆดังต่อไปนี้

• โรคปวดเมื่อยกล้ามเนื้อเรื้อรัง พบว่าการกินใบแปะก๊วยร่วมกับCoQ10 ช่วยทำให้ผู้ป่วยรูส
• คุณภาพชีวิตในผู้สูงอายุ พบว่าการกินใบแปะก๊วย ช่วยให้คุณภาพชีวิต เช่น กิจกรรมในแต่ละวัน การนอนหลับ และ อารมณ์ดีขึ้นในผู้สูงอายุ
• เสื่อมสมรรถภาพทางเพศหญิง พบว่าการกินใบแปะก๊วยเป็นเวลา 2 เดือนไม่ช่วยให้หญิงมีอารมณ์ทางเพศมากขึ้น แต่พบว่า หากกินใบแปะก๊วยร่วมกับ โสม กรดอะมิโนแอลอาร์จินีน วิตามินแร่ธาตุรวม และสมุนไพรอื่นๆ ช่วยให้อารมณ์ทางเพศมากขึ้นได้
• การฉายรังสีรักษา พบว่าการกินใบแปะก๊วยสามารถช่วยลดอาการข้างเคียงต่างๆจากการฉายรังสีได้
• สูญเสียการได้ยิน (หูดับ) บางงานวิจัยพบว่า ใบแปะก๊วยช่วยทำให้อาการหูดับดีขึ้นได้ อย่างไรก็ตาม ยังไม่สามารถบอกได้แน่ชัดว่า อาการที่ดีขึ้นนั้นเป็นผลจากใบแปะก๊วยหรือ ผู้ป่วยดีขึ้นเอง
• โรคนิ้วม่วงจากหลอดเลือดส่วนปลาย (Raynaud’s disease) การกินใบแปะก๊วยช่วยลดความถี่ในการปวดลงได้ อย่างไรก็ตาม บางงานวิจัยพบว่าใบแปะก๊วยได้ผลดีไม่เท่ายาที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน เช่น Nifedipine
• หอบหืด ถุงลมโป่งพอง พบว่าใบแปะก๊วยยังไม่สามารถช่วยเหลืออาการหอบหืด

Safety

สารสกัดใบแปะก๊วยค่อนข้างปลอดภัยเมื่อกินในขนาดที่เหมาะสม ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น เช่น ปวดท้อง ปวดศีรษะ เวียนศีรษะ ท้องผูก ใจเต้นแรง และ ผื่นผิวหนัง

ใบแปะก๊วยทำให้เลือดแข็งตัวช้าลง จึงอาจเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดเลือดออกและฟกช้ำ เลือดออกที่ตา สมอง หรือ เลือดออกมากหลังผ่าตัด

ควรระมัดระวังการใช้ในภาวะต่อไปนี้

• โรคการแข็งตัวของเลือดผิดปกติ โรคเกล็ดเลือดต่ำ เนื่องจากใบแปะก๊วยทำให้เลือดแข็งตัวช้าลง หากมีภาวะนี้ไม่ควรใช้แปะก๊วย
• อาการชัก เนื่องจากแปะก๊วยอาจกระตุ้นให้เกิดอาการชักได้ หากมีอาการ หรือเป็นโรคชัก ไม่ควรใช้แปะก๊วย
• โรค G6PD แปะก๊วยอาจทำให้เกิดภาวะโลหิตจางได้ในผู้ป่วยโรคนี้ จึงควรหลีกเลี่ยงการใช้ใบแปะก๊วย
• ภาวะมีบุตรยาก แปะก๊วยอาจมีผลต่อการตั้งครรภ์ได้ จึงควรหลีกเลี่ยงหรือปรึกษาแพทย์ก่อนการใช้
• เบาหวาน แปะก๊วยอาจลดระดับน้ำตาลในเลือด จึงควรตรวจระดับน้ำตาลเป็นระยะหากใช้ใบแปะก๊วย
• เข้ารับการผ่าตัด เนื่องจากแปะก๊วยทำให้การแข็งตัวของเลือดลดลง จึงควรหยุดการใช้ก่อนเข้ารับการผ่า่ตัดอย่างน้อย 2 สัปดาห์
• ผู้ที่ทานยาต่อไปนี้ ควรระมัดระวัง หรือปรึกษาแพทย์ก่อนการใช้แปะก๊วย
  • ยาละลายลิ่มเลือด หรือ ยาลดการแข็งตัวของเลือด เช่น Aspirin, Warfarin เนื่องจากอาจทำให้เลือดออกง่ายมากขึ้นได้ ไม่ควรใช้ร่วมกัน
  • ยาแก้ปวดแก้อักเสบต่างๆ เช่น Ibuprofen เนื่องจากยาแก้ปวดแก้อักเสบเหล่านี้มีผลต่อการแข็งตัวของเลือด ไม่ควรใช้ร่วมกัน
  • ยาต้านไวรัส HIVs บางชนิด (Efavirenz) เนื่องจากการกินร่วมกันอาจลดประสิทธิภาพของยาต้านไวรัสได้
  • ยานอนหลับคลายเครียด (Xanax) เนื่องจากแปะก๊วยอาจลดประสิทธิภาพของยา Xanax ได้

• ยาที่อาจทำให้ชักง่ายขึ้น หรือยากันชัก หลีกเลี่ยงการใช้ร่วมกับแปะก๊วย เช่น ยาฆ่าเชื้อ Penicillin, Cephalosporins, Gabapentin และยากันชักอื่นๆ
• ยาอื่นๆ ที่เมื่อใช้ร่วมกับใบแปะก๊วยอาจมีผลให้เพิ่มหรือลดประสิทธิภาพของยา จึงควรปรึกษาแพทย์ก่อนการใช้

เช่น ยาลดความดัน (Propranolol/Metoprolol/Losartan/Hydrochlorothiazide), ยาเบาหวาน (Glipizide), ยาแก้หอบ (Theophylline), ยานอนหลับคลายเครียด (Amitriptyline/Valium), ยาลดกรด (Omeprazole), ยากันชัก (Dilantin), ยาแก้ปวดแก้อักเสบ (Ibuprofen/Diclofenac/Celebrex),ยาแก้ปวด (Tramadol), ยามะเร็งเต้านม (Tamoxifen)

ผล หรือ เมล็ดแปะก๊วย

ไม่ควรกินส่วนเมล็ดของแปะก๊วยต้มเกิน 10 ผลต่อวัน เนื่องจากอาจทำให้เกิดอาการผื่นผิวหนัง หายใจลำบาก ชีพจรอ่อนลง ชัก หรือหมดสติได้ โดยเฉพาะผลสดที่ไม่ผ่านการต้ม ซึ่งเป็นพิษ อาจทำให้ชัก หรือ เสียชีวิตได้

How to Choose / Use

ขนาดยาที่มีการใช้ในงานวิจัยต่างๆ

• สมอง ความจำเสื่อม ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 120-240 mg ต่อวัน โดยแบ่งกิน 2-3 ครั้ง
• ความคิด ความจำ ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 120-240 mg ต่อวัน เนื่องจากพบว่าการกินใบแปะก๊วยเพียง 120-240 mg ต่อวัน มีประสิทธิภาพเท่าๆกัน หรืออาจจะมากกว่าการกินขนาดสูง 600 mg ต่อวัน
• เวียนศีรษะ บ้านหมุน ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 160 mg ต่อวัน โดยแบ่งกิน 1-2 ครั้ง เป็นเวลา 3 เดือน
• วิตกกังวล ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 80-160 mg วันละ 3 เวลา เป็นเวลา 1 เดือน
• อาการปวดขาเมื่อเดินนานๆ จากโรคหลอดเลือดส่วนปลาย ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 120-240 mg ต่อวัน โดยแบ่งกิน 2-3 ครั้ง
• จอประสาทตาเสื่อมจากเบาหวาน ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 120 mg ต่อวัน เป็นเวลา 6 เดือน
• ต้อหิน ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 120-160 mg ต่อวัน โดยแบ่งกิน 2-3 ครั้ง
• อาการช่วงมีประจำเดือน ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 80 mg วันละ 2 เวลา โดยเริ่มกินตั้งแต่วันที่ 15 นับตั้งแต่มีประจำเดือนวันแรก จนถึง วันที่ 5 ของการมีประจำเดือน เดือนถัดไป
• โรคจิตเภท ใช้สารสกัดจากใบแปะก๊วย 120-360 mg ต่อวัน เป็นเวลา 2-4 เดือน

สำหรับการใช้ทุกอย่าง ในครั้งแรกควรเริ่มรับประทาน ขนาดไม่เกิน 120 mg ต่อวัน เพื่อหลีกเลี่ยงอาการปวดท้อง

แป๊ะก๊วย (Ginkgo biloba)
=================== 


   
ปัจจุบันสารสกัดจากใบของแป๊ะก๊วย (Ginkgo biloba leaf extract)ถูกนำมาใช้เป็นยาและผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร เพื่อเพิ่มการไหลเวียนของโลหิตที่สมองและร่างกายและลดการถูกทำลายของเซลล์ประสาท โดยมักใช้ในการป้องกันหรือรักษาอาการโลหิตไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ (cerebral insufficiency)โดยอาการดังกล่าวมักประกอบด้วย การไม่มีสมาธิ ความจำเสื่อม งุนงง ไม่มีแรง เหนื่อย สมรรถภาพทางกายลดลง
อาการซึมเศร้า วิตกกังวล มึนงงหูอื้อและปวดศีรษะนอกจากนี้ยังช่วยปรับปรุงความจำและการทำงานของสมองในผู้ป่วยความจำเสื่อม
(Alzheimer) และบำบัดปัญหาเกี่ยวกับการได้ยินและการมองเห็น


ขนาดยาที่ใช้ในการรักษา
================
    
การใช้ในการช่วยรักษาอาการ cerebral insufficiency ให้รับประทานวันละ120 - 240 มิลลิกรัม แบ่งให้ วันละ 2 - 3 ครั้ง โดยใช้ยาติดต่อกัน 8 สัปดาห์ แต่ไม่เกิน 3 เดือน
    
การใช้ช่วยรักษาอาการเส้นเลือดแดงส่วนปลายอุดตัน และอาการงุนงงมีเสียงในหู ให้รับประทานวันละ 120 - 160 มิลลิกรัม แบ่งให้วันละ 2 - 3 ครั้ง โดยใช้ยาติดต่อกัน 6 - 8 สัปดาห์

การใช้ยานานกว่านี้ไม่มีประโยชน์ต่อการรักษา


การวิเคราะห์ข้อมูลจากรายงานทางวิชาการ
===========================

ปัจจุบันมีรายงานการศึกษาเกี่ยวกับการใช้สารสกัดใบแป๊ะก๊วยในการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการความจำเสื่อมหรือ


อาการหลงลืม (dementia) เนื่องจากโรค Alzheimer รวมทั้งการใช้ในผู้ป่วยสูงอายุที่มีอาการหลงลืม (age-associated dementia)หรือผู้ป่วยที่ความจำเสื่อมเนื่องจากความผิดปกติจากระบบการไหลเวียนของเลือดในสมอง ค่อนข้างมาก

     
โดยมีทั้งการศึกษาในระดับเซลล์และระดับโมเลกุลการศึกษาในระดับเซลล์และระดับโมเลกุลนั้นพบว่าฤทธิ์ของสารสกัดใบแปํะก๊วยที่น่าจะสัมพันธ์กับการรักษาอาการหลงลืมและความจำเสื่อมมากที่สุดคือ ฤทธิ์ antioxidation ฤทธิ์ในการเป็น MAO
inhibitor ฤทธิ์ยับยั้งการสร้าง nitric oxide และฤทธิ์ยับยั้ง platelet activating factor

สำหรับการศึกษาในระดับคลินิกนั้นรายงานการศึกษาส่วนใหญ่จะยืนยันผลการศึกษาในทิศทางที่สนับสนุนการใช้สารสกัดใบแป๊ะก๊วยในผู้ป่วย Alzheimerและผู้ป่วยความจำเสื่อมหรือหลงลืม ทั้งนี้ผลการศึกษาส่วนใหญ่ระบุว่าสารสกัดใบแป๊ะก๊วยมีผลช่วยปรับปรุง cognitive activityแต่มีผลน้อยต่อ non-cognitive activity อย่างไรก็ตามมีรายงานการศึกษาบางฉบับที่ไม่ให้ผลสนับสนุนการใช้สารสกัดใบแป๊ะก๊วย

ข้อด้อยของงานวิจัยส่วนใหญ่ที่รายงานผลการศึกษาการใช้สารสกัดใบแป๊ะก๊วยในผู้ป่วย


Alzheimer เกิดจากเกณฑ์ในการตัดสิน หรือเลือก subjectและเกณฑ์ในการเลือกวิธีการวัดผลการทดลองที่เป็นเกณฑ์แบบ
objective ไม่ใช่ subjective (เกณฑ์ที่ใช้ในการประเมินอาการของผู้ป่วยAlzheimer มีทั้ง 2 แบบเช่น การทดสอบผลการทำงานหรือทดสอบความทรงจำ ซึ่งเป็นแบบ objective และการประเมินสภาพทั่วไป ของผู้ป่วยที่เป็น subjective)

       
ซึ่งทำให้รายงานนั้นอาจไม่เป็นที่น่าเชื่อถือมากพอ และไม่สามารถสนับสนุนในแพทย์เลือกใช้ยาได้ อย่างไรก็ตามในมีรายงานรายงานการวิจัยฉบับหนึ่งที่ได้ประเมินรายงานการศึกษาการใช้สารสกัดแป๊ะก๊วยทางคลินิกที่มีการตีพิมพ์ทั้งหมด
โดยการตั้งเกณฑ์พิจารณาถึงความน่าเชื่อถือของการทดลองในประเด็นต่างๆและสรุปว่าเมื่อพิจารณาเฉพาะรายงานที่มีเกณฑ์ทั้งหมดเป็นที่น่าเชื่อถือพบว่าสารสกัดแป๊ะก๊วยสามารถใช้ในผู้ป่วย Alzheimer และ dementia เพื่อปรับปรุง cognitive activity ได้ ถึงแม้ประสิทธิภาพที่ได้จะอยู่ในระดับปานกลาง
       
อนึ่ง เนื่องจากความคลุมเครือในการวินิจฉัยว่าผู้ป่วยเป็น Alzheimerหรือไม่ ในการสั่งจ่ายยาบางครั้งการเลือกยาที่เสี่ยงต่อการใช้น้อยที่สุดจึงเป็นทางเลือกที่แพทย์อาจเลือกใช้ได้ และสารสกัดแป๊ะก๊วยจัดเป็นทางเลือกที่แพทย์สั่งจ่ายเพื่อรักษา Alzheimer และ dementia ในประเทศเยอรมัน


รายงานการศึกษาความเป็นพิษ
===================

การทดสอบความเป็นพิษเฉียบพลันในหนู พบว่าให้ค่า LD50 เท่ากับ 7,725 มิลลิกรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัว เมื่อให้ทางปาก และมีค่าเท่ากับ 1,100 มิลลิกรัม/กิโลกรัม น้ำหนักตัว

ไม่พบผลที่ทำให้เกิดการก่อกลายพันธุ์ (mutagen) หรือทำให้เกิดมะเร็ง (carcinogen) และไม่เป็นพิษต่อระบบอวัยวะสืบพันธุ์

มีรายงานถึงการเกิดมีก้อนเลือดในเยื่อหุ้มสมองในผู้ป่วย 2 ราย โดยรายแรกเป็นหญิงอายุ 33 ปี รับประทาน สารสกัดใบแป๊ะก๊วยในขนาด 120 มิลลิกรัม ต่อวัน ติดต่อกันนานเป็นปี พบว่าเกิดมีก้อนเลือดในเยื่อหุ้มสมอง เนื่องจากการรบกวนการทำงานของเกร็ดเลือด และเมื่อทำการทดสอบพบว่าผู้ป่วยมี bleeding time นานกว่าปกติ แต่จะกลับเป็นปกติได้เมื่อหยุดรับประทานสารสกัดใบแป๊ะก๊วยนาน 35 วัน ส่วนอีกรายหนึ่งเป็นหญิง อายุ 72 ปี รับประทานสารสกัดใบแป๊ะก๊วยในขนาด 150 มิลลิกรัม/วัน ติดต่อกันเป็นเวลา 6 - 7 เดือน


อาการข้างเคียงและข้อระวัง
==================

การรับประทานสารสกัดใบแป๊ะก๊วยอาจทำให้เกิดอาการข้างเคียงเกี่ยวกับทางเดินอาหารโดยอาจทำให้กระเพาะอาหารและลำไส้ทำงานผิดปกติ  หรืออาจเกิดอาการปวดศีรษะหัวใจเต้นเร็วหรือเต้นไม่เป็นจังหวะ ความดันโลหิตต่ำ

ข้อควรระวังในการใช้สารสกัดใบแป๊ะก๊วย 

1. ควรระวังในการใช้ในผู้ป่วยที่มีประวัติเกี่ยวกับความผิดปกติใน การแข็งตัวของเลือด

2. ผู้ที่มีประวัติการชัก และสตรีมีครรภ์ 

3. ไม่ควรใช้ร่วมกับยาต้านการแข็งตัวของเลือด

4. ในรายที่รับประทานติดต่อกันเป็นระยะเวลานานหากต้องได้รับการผ่าตัด ควรหยุดรับประทานสารสกัด ใบแป๊ะก๊วยก่อนรับการผ่าตัดอย่างน้อย 1 เดือน เพื่อหลีกเลี่ยงภาวะเลือดแข็งตัวช้า


Cr: Medthai, liekr.com, ผศ.ดร.ภาคภูมิ พาณิชยูปการนันท์

เมื่อสึกว่านอนหลับยาก นอนไม่ค่อยหลับ ภูมิคุ้มกันน้อย เจ็บป่วยง่าย เส้นเลือดตีบ..โปร-เอ็กบี Pro-xB..สกัดจากธรรมชาติ เห็นผลดีขึ้นตั้งแต่สัปดาห์แรก..

หน้าแรก

สินค้า โปร-เอ็กบี Pro-xB นอนไม่หลับ ภูมิคุ้มกันน้อย เส้นเลือดตีบ